Rentgen zębów

Nie­miec­ki fizyk Wil­helm Con­rad Röntgen (ur. 27.03.1845r. w Len­nep, zm. 10.02.1923r. w Mo­na­chium) 8 li­sto­pa­da 1895 roku od­krył nowy typ pro­mie­niowa­nia, które sam na­zwał pro­mie­niowa­niem X („X” o­zna­cza nie­wia­do­mą). Za to od­kry­cie w 1901r. zo­stał u­ho­norowa­ny pierw­szą Na­gro­dą Nobla z dzie­dziny fi­zy­ki.

Nazwa pro­mie­niowa­nie X lub pro­mie­nie X jest u­ży­wa­na w więk­szo­ści kra­jów (w tym an­glo­saskich – X-rays), jed­nak m. in. w Pol­sce i Niem­czech na­zy­wane są pro­mie­niowa­niem rent­genow­skim (Röntge­na lub Ro­ent­gena).

Na jego cześć jednostkę dawki promieniowania jonizującego nazwano rentgenem. Również przyrządy do prześwietleń wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie nazywa się po prostu rentgen.

Obraz rentgenowski zębów oraz kości jest rzutem trójwymiarowym na płaszczyznę błony rentgenowskiej. Promienie rentgenowskie są pochłaniane w niejednakowym stopniu, zależnie od różnic w gęstości tkanek, z których są zbudowane, co można zarejestrować na promienioczułej błonie (kliszy rentgenowskiej). Badanie radiologiczne jest przeprowadzane za pomocą aparatów rentgenowskich.

Rentgen stomatologiczny obejmuje badania wewnątrzustne i zewnątrzustne.

      Do zdjęć wewnątrzustnych zalicza się:
  • zdjęcia przylegające – zdjęcie zębów i bezzębnych okolic wyrostka zębodołowego,
  • zdjęcia zgryzowe – wykonywane są poprzez umieszczenie kliszy rentgenowskiej wewnątrz jamy ustnej w płaszczyźnie zgryzowej zębów.

Badania radiologiczne zewnątrzustne wykonywane są w przypadku urazów twarzoczaszki w celu uwidocznienia złamań i przemieszczeń. Wykonuje się je do oceny stanu kości twarzoczaszki, stopnia zniszczenia tkanki kostnej przez procesy nowotworowe czy inne zmiany chorobowe. Wyróżnia się następujące rodzaje zdjęć zewnątrzustnych:

  • zdjęcie czaszki tylno-przednie – służy do oceny stanu kości całej twarzoczaszki,
  • zdjęcie twarzoczaszki celowane na zatoki szczękowe – służy do oceny obu zatok szczękowych i oceny szczelin złamań w przypadku urazu,
  • zdjęcie skośno-boczne żuchwy: trzonu, okolicy kąta i gałęzi oraz okolicy bródkowej,
  • zdjęcie stawu skroniowo-żuchwowego,
  • zdjęcie osiowe czaszki – do oceny kości jarzmowej i łuku jarzmowego,
  • zdjęcie pantomograficzne – dla ogólnej oceny stanu uzębienia, kości wyrostków zębodołowych oraz uwidocznienia zmian chorobowych w szczęce i żuchwie. Zdjęcia te znajdują zastosowanie w badaniach przeprowadzanych u dzieci,
  • zdjęcia warstwowe (tomograficzne) – stosowane dla lepszego rozpoznania i zlokalizowania zmian patologicznych w obrębie kości.

Autor:
Stomatologiczna Pracownia RTG FOTO DENT w Opolu
ul. Reymonta 45, II piętro
tel. 77 544 39 84